Ακτινίδιο

Η Κίνα θεωρείται επικρατέστερη πατρίδα του ακτινιδίου, από τα αρχαία χρόνια. Το γνωστότερο είδος που καλλιεργείται στην Ελλάδα ονομάζεται ακτινίδιον το σινικό. Το φυτό ήταν αυτοφυές στην Κίνα και ταξίδεψε μετά το 19ο αιώνα στη Βρετανία και το 1906 στη Νέα Ζηλανδία. Η ονομασία του όμως κίουι (Kiwi) προέρχεται από το ομώνυμο πτηνό, το οποίο είναι εθνικό σύμβολο της Νέας Ζηλανδίας, όπου ζει αποκλειστικά. Την ονομασία αυτή την πήρε το ακτινίδιο από το φυτοκόμο Hayward Wright (1873-1959), ο οποίος πειραματίστηκε με τα φυτά και κατόρθωσε να δημιουργήσει την ποικιλία που είναι γνωστή σήμερα.
Στη χώρα μας, καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά το 1973 στον κάμπο της Πιερίας, όπου εγκλιματίσθηκε και προσαρμόστηκε αποκτώντας ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά, για αυτό και αναφέρεται ως «φρούτο του Ολύμπου», ενώ έχει εγκριθεί ο λογότυπος «Olymp Kiwi ».

Μάλιστα, το ακτινίδιο έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα βιταμίνης C από οποιοδήποτε άλλο φρούτο και σχεδόν διπλάσια από το πορτοκάλι. Παράλληλα, είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ και κάλιο, ενώ περιέχει σημαντικά ποσά βιταμινών Α, Ε και Κ.
Από την άλλη, ιδιαίτερα υψηλή είναι και η περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικά συστατικά και ιδιαίτερα καροτενοειδή, λουτεΐνη και ανθοκυανίνες, που συμβάλλουν στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών και προστατεύουν τον οργανισμό από τις αρνητικές επιπτώσεις του οξειδωτικού στρες.
Τέλος, το ακτινίδιο έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, ενώ πρόσφατες επιστημονικές μελέτες, έχουν δείξει ότι μπορεί να διαθέτει αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες.